دیروز جعفر کاشانی، مرد سپیدموی پرسپولیس در مورد
موقعیتهای زیاد گلزنی که بازیکنان این تیم در دیدار برابر ماشینسازی
تبریز از دست دادند، گفت: «نمیشود همه مسائل را باز کرد و تنها میتوان
گفت باید با بازیکنان کار فرهنگی انجام داد. بازیکنان باید بدانند که موظف
به رعایت شئونات هستند.
به گزارش خبرورزشی، بازیکن پرسپولیس بلند شده تا ضربه سر بزند اما دروازه
را نمیبیند چون مغزش خسته است. بازیکن باید بداند نباید شب دیر بخوابد،
باید غذای سالم بخورد و با هر کسی معاشرت نکند!» آری، این حرفهای فرشاد
پیوس یا پیشکسوت دور از باشگاه هم نبود. صحبتهای رئیس هیأتمدیره باشگاه
پرسپولیس است که در یک سایت رسمی منتشر شده است. شاید این پرسش به وجود
بیاید که جعفر کاشانی نمیتواند چه مسائلی را باز کند؟! اگر شما هم
کنجکاوید، تا انتهای این مطلب با ما باشید.
قلیان کشیدن در درکه
میدانیم سوژه قلیان کشیدن فوتبالیستها برای شما تکراری شده اما اینکه
دو، سه بازیکن هفتهای حداقل دو یا سه بار این کار را تکرار کنند، خودش یک
پا سوژه است! این دوستان صمیمی معمولاً به رستوران معروف «ر» در حوالی درکه
میروند تا به اتفاق قلیان بکشند. ظاهراً صاحب این رستوران یک پرسپولیسی
دوآتشه است که بدش هم نمیآید آنجا پاتوق فوتبالیستها باشد و حسابی هم به
آقایان سرویس میدهد. از قلیان دوسیب بگیرید تا... و خلاصه آن که به این
فوتبالیستها میرسد تا خدای نکرده به آنها بد نگذرد!
حرکت به سمت زعفرانیه
اگر خیال کردهاید قلیان کشیدن در درکه، پایان ماجراست و این بازیکنان
حرفهای پس از آن به منزل خود میروند، سخت در اشتباهید! دوستان پس از زدن
دود قلیان به بدن، با هماهنگی قبلی و همراه از ما بهتران(!) راهی محله
خوشآب و هوای زعفرانیه میشوند. در این منطقه یک کافیشاپ به اسم «ز» دایر
است که پاتوق جوانان پولدار و علاف برای خوشگذرانی است. فوتبالیستهای قصه
ما هم تا پاسی از شب در این رستوران- کافیشــاپ میچــرخند و خوش
میگذرانند!
ادامه شبزندهداری در اینستاگرام
تازه وقتی دوستان به منزل خود برمیگردند، نوبت به سرکشی به فضای مجازی
میرسد. فوتبالیستهای کمخواب (شاید هم بیخواب!) وارد اینستاگرام شده و
دنبالشوندگان خود را دنبال میکنند و... خلاصه آن که فردایش به زحمت و با
چشمانی پف کرده از خواب برمیخیزند تا راهی محل تمرین شوند!
حالا با چنین وضعیتی باز هم توقع گلزنی و درخشش از فوتبالیستهای امروزی
دارید؟ طفلکی جعفر کاشانی هم مجبور است به اشارتی کفایت کند و به قول خودش
مسائل را بازگو نکند. ما هم به همین اندک بسنده میکنیم و پرونده این گزارش
را همینجا میبندیم!